Głównym tematem filmu jest niemożność ułożenia sobie życia, spowodowana przez emocjonalną niedojrzałość i pustkę uczuć. Alice i Leo kochają się albo raczej sądzą, pragną wierzyć w to, że się kochają. Są ze sobą rok, są młodzi, ale niezbyt inteligentni, raczej niezdarni, nie umiejący budować wartości trwałych i pewnych. Stąd też dość natrętna metafora tytułu: chimera - mitologiczny, monstrualny stwór zrodzony z lwa, kozy i smoka jest w tym filmie także synonimem czegoś niemożliwego i niebezpiecznego zarazem.